انتخاب داروي ضد افسردگی براي درمان افسردگی بیماران HIV کار چالش برانگیزي است.

ثابت شده است که داروي ضدافسردگی سه حلقه اي (TCAS) براي افسردگی، درد نوروپاتیک، و اختلالات خواب مؤثر هستند، اما به علت عوارض جانبی نمی توانند درمان خط اول باشند. پزشکانی که تصمیم به استفاده TCA دارند بایستی در نظر داشته باشند که نوعی از دارو را انتخاب کنند که بار آنتی کلی نرژیک پایین تري دارد، مانند نورتریتپلین و یا دسی پارامین. مسمومیت قلبی یک نگرانی است، بویژه در حضور ریتوناویر یا داروهاي دیگري که مهار کننده سیتوکرم ٢D٦ P٤٥٠ است که مسوول متابولیسم TCAS می باشد.

به احتمال زیاد پزشکان درمان را با مونوامینو اکسیداز (MAOI) شروع نمی کنند، اما بیمارانی که قبلا از MAOIS استفاده می کردند می توانند این رژیم را حتی بعد از شروع درمان با ضدرترو ویروسها ادامه دهند. این ترکیب بایستی با دقت تحت نظر باشد، زیرا MAOIS به لحاظ نظري با درمان همزمان زیدوودین سازگاري ندارند، احتمالا بخاطر اینکه گزارش شده که زیدوودین مهارکننده کاتکول-و-متیل ترانفراز می باشد. بیماران داراي چنین رژیمی در خطر مضاعف مسمومیت MAOIS می باشند.

بسیاري از داروهاي جدید ضدافسردگی از جمله فلاوکسیتن، سرترالین، سیتالوپرام، و پادوکسیتن موثر هستند. درمانگران از تجویز ضدافسردگی هایی که بطور قابل ملاحظه اي ایزوانزیم هاي ٢D٦ یا ٣A٤ را مهار می کنند بایستی اجتناب کنند، مانند نفازودون و فلاوکسامین. هیچگونه اتفاق زیان آوري در بیماران تحت درمان ضد رترو ویروسی و میرتازابین یا سیتالوپرام تاکنون گزارش نشده است. سیتالوپرام داراي کمترین تداخل دارویی بالقوه می باشد. براي بیمارانی که کم اشتها و بی خواب هستند میرتازابین بسیار کمک کننده است. و بخوبی قابل تحمل و مؤثر می باشد و گزارش شده است که داراي مسمومیت خونی نمی باشد. در اکثر بیماران بیوپروبیون یک عامل فعال کننده است و ممکن است در بیماران بیحال و بدون انرژي کمک کننده باشد. به هر حال، ذکر شده است که دوزهاي بالاي ٢٠٠ میلی گرم در روز باعث تشنج می گردد. استفاده از آن همراه با دوز کامل ریتوناویر منع شده است، و دوزهاي پایین لازم است با دوز پایین ریتوناویر، نلفیناویر، و افاویرنز همراه باشد. ونل فاکسین تداخل دارو به داروي پایینی دارد که بخاطر وابستگی پایین آن به سیستم ایزوآنزیم P٤٥٠ است. به هر صورت، یک مطالعه کنترل نشده کوچک پیشنهاد می کند که در بیمارانی که از هر دو دارو همزمان استفاه می کنند غلظت ایزدیناویر بایستی کاهش پیدا کند.

محرك هاي روانی هم براي درمان افسردگی در بیماران HIV استفاده شده اند. مطالعاتی درباره متیل فنیدیت و همچنین دکستر و امفتامین انجام شده است و هر دو را در درمان افسردگی و اختلال شناختی در بیماران سرولوژي مثبت HIV بسیار موثر دانسته اند. در عرض چند ساعت از شروع درمان، تاثیر سریع آن دیده شده است. نشانه هایی که زودتر از همه پاسخ دادند کم اشتهایی، شناخت و افت روانی-حرکتی بودند. 

منبع کتاب روانپزشکی و روانشناسی ایدز