درخواست براي سنجش سلامت روان معمولا زمانی اتفاق می افتد که فرد براي نتایج مصرف بیش از حد یا خودزنی تحت درمان قرار گرفته است. زمان سنجش مهم است زیرا که تاثیرات دارویی مواد و یا درمان می تواند توانایی شخص را براي به یاد آوردن حوادث تحت تاثیر قرار داده و او قادر به توصیف کافی مسایل نباشد.

• سنجش سلامت روانی اهداف بسیاري را داراست

• توضیح دلایل اقدام

• شفاف سازي درجه قصد به خودکشی به هنگام اقدام

• مشخص نمودن اینکه شخص اختلال روانی دارد

• شناسایی مشکلات جاري

• دریافت کمک هاي مناسب بیشتر

شناسایی شرایطی که به اقدام می انجامد

درمانگر بایستی شخص را به توصیف جزییات وقایع مرتبط با اقدام در یکی دو روز قبل تشویق کند، از جمله شرایط پیرامون خودآزاري و مشکلات روبرو شده. این توصیف به شناسایی وقایع کلیدي، مشکلات و عوامل کمک کرده و نیز به درك قصدهاي فرد در آن هنگام کمک می نماید. زیرا که عوامل دیگر به جز عفونت HIV هم می تواند منجر به افکار خودکشی شوند، و مهم است که روشن گردد که آیا HIV منجر به اقدام شده است و اگر این طور است چگونه.

تعیین درجه قصدخودکشی

درمانگر بایستی پرسش هاي کاوشگرانه اي بکند: در آن هنگام شخص تنها بود؟ آیا منتظر کسی بود هیچ گونه اقدامی براي کشف نشدن صورت گرفته بود؟ آیا عمل به یکباره بود یا با نقشه قبلی؟ انتظار چه نتیجه اي از این اقدام داشته است؟ آیا یادداشت خودکشی باقی گذاشته شده بود؟ آیا فرد آرزو داشت بمیرد؟

سنجش خطر جاري خودکشی یا خودآزاري بیشتر

درمانگر بایستی اقدام به کشف نشانگرهاي اپیدمیولوژیک شخصی و بررسی سابقه بیمار بنماید تا ایده ها و قصدهاي جاري شخص شفاف گردد. آیا شخص از زنده بودن پشیمان است؟ آیا شخص داراي یک شبکه اجتماعی و منابع حمایتی می باشد؟ درمانگر می تواند با استفاده از بررسی وضعیت روانی به سنجش خطر کمک کند.

سنجش وضعیت روانی و تاریخچه کامل

درمانگر بایستی معین کند که آیا فرد از اختلال روانی مانند افسردگی ماژور رنج می برد.

مشخص کردن مداخله سلامت روانی بیشتر

همچنین درمانگر بایستی هر گونه کمک بیشتري که خود نیاز داشته باشد جهت مقابله با مسوولیت دیگر شناسایی نماید. چه نوع کمکی براي فرد قابل پذیرش است؛ آیا داروهاي اعصاب مورد نیاز است؛ آیا باید شخص در بخش روانی بستري شود؟ آیا فرد حاضر به رفتن به بیمارستان هست؟ اگر نیست، آیا باید او را مجبور به رفتن کرد؟

منبع: کتاب روانشناسی و روانپزشکی ایدز