اگر چه اضطراب در بیماران مبتلا به اچ آي وي ممکن است ناشی از مشکلات پزشکی و یا اثرات جانبی داروهاي ناسازگار باشد، همچنین خیلی از اوقات در مراحل پیشرفت بیماري رخ می دهد، مانند زمانی که تشخیص اچ آي وي داده می شود، وضعیت بیماري براي افراد مهم زندگی فاش می شود، شروع یا تغییرات رژیم دارویی، آغاز اولین بیماري وابسته به اچ آي وي یا مورد جدید عفونت هاي فرصت طلب و تغییرات وابسته به بیماري اچ آي وي در ظاهر یا کارکرد جسمی و کارکرد شناختی.

درمان روانشناختی اختلال هاي اضطرابی، معمولا یک رویکرد دو مرحله اي را شا مل می شود: کاهش نشانه هاي حاد در کوتاه مدت و ایجاد مهارت هاي سازگاري بیشتر در درازمدت. طیف متنوعی از رویکردهاي روان درمانی ممکن است براي درمان اضطراب استفاده شوند، و این بستگی به نشانه هاي ابراز شده از سوي بیماران، شدت اختلال و ظرفیت براي کسب بینش دارد:

• رویکردهاي روان پویشی فرصتی براي درك الگوهاي هیجانی و رابطه اي فراهم می کند که زمینه ترس یا اضطراب و الگوهاي سازشی اضطرابی هستند.

• درمان هاي رفتاري-شناختی مخصوصاً مفید هستند به دلیل اینکه آنها به طور مستقیم بر روي الگوهاي تفکري معیوب (طرحواره هاي شناختی) و رفتارهاي ناهنجار تمرکز می کنند.

• آرمیدگی عضلانی پیشرونده و تمرین هاي تنفسی اغلب براي درمان تظاهرات جسمانی اضطراب مفید هستند و از حملات هراس قریب الوقوع جلوگیري می کنند.

• براي هراس هاي ویژه و موقعیتی که حملات هراس را منجر می شوند، حساسیت زدایی منظم مفید است و اغلب در کنار تکنیک هاي آرمیدگی استفاده می شوند.

• براي بیشتر اضطراب هاي فراگیر یا الگوهاي شخصیتی مضطرب، تکنیک هایی مانند درمان عقلانی - هیجانی - رفتاری و بازسازي شناختی طراحی شده اند تا الگوهاي تفکر و اسنادي نامعقول، بدبینانه، متناقض و علیه خود را شناسایی و رد کنند.

• براي انواع اختلالات اضطرابی، تجربیات یادگیري محسوس مانند سرمشق دهی درمانگر و بازي نقش درمانگر-بیمار، می تواند سودمند باشد.

بیشتر تکنیک هاي روان درمانی می توانند در جلسات روان درمانی فردي، گروه هاي آموزش روانی کوتاه مدت یا گروه هاي فرآیند درمانی میان فردي با هم ترکیب شوند.

منبع: کتاب روانپزشکی و روانشناسی ایدز