در بیشتر موارد، درمان بر پایه اصول مداخله در بحران موثرترین شیوه است. هدف این روش کمک به شخص براي بازگشت به مرحله اي از عملکرد است که نزدیکترین مرحله به پیش از بیماري است. بدین منظور، روان درمانگر شرایط زیر را در نظر می گیرد:

فراهم کردن یک محیط عینی ولی همدلانه که شخص به راحتی بتواند خود را بروز دهد

مدیریت نشانه های حاد با داروی مناسب

کمک به فرد در تعیین و تجهیز منابع خود از جمله خانواده، دوستان، جامعه و سازمان های مذهبی

اطمینان از اینکه بیمار اطلاعات درستی از HIV، روند سیر طبیعی آن و گزینه های مختلف درمانی دریافت می کند

مالکوم در درمان بحران خوب عمل می کند. او برای سازگاری با HIV می تواند کارهایی انجام دهد و سعی می کند در شهر دیگری مشغول به کار شود. به روابطش با درمانگر خاتمه می دهد. از نظر درمانگر، مالکوم در تلاش است خود را از احساسات و نگرانی نسبت به HIV دور کند. این حالت با دیدی بسیار خوش بینانه نسبت به آینده همراه است. ترک ناگهانی درمان و تصمیم برای نقل مکان به شهری دیگر نشان دهنده مرحله انکار است.

نقش انکار در زندگی با عفونت HIV چیست؟

انکار سالم به فرد مبتلا به عفونت HIV این امکان را می دهد که از زندگی خود لذت ببرد. و روی عواقب احتمالی منفی بیش از حد تمرکز نکند. لیکن، این بدین معناست که شخص مراقب نیازهای پزشکی خود است و از دیگران با استفاده از روابط جنسی سالم محافظت می کند. زمانی که فرد مبتلا در روابطی قرار دارد که دیگران را در معرض خطر قرار می دهد ممکن است درمانگر را بر سر دوراهی قرار دهد.

دو سال بعد، مالکوم به درمان باز می گردد. او به شهر بازگشته و نمی داند که آیا قادر است به عنوان فرد مبتلا به HIV روابط ارضاکننده و صمیمانه داشته باشد. توجه به هدف، ظرفیت و تمایل روانی او برای همکاری درمانی مناسب، روانپزشک برای او دوره ی 20 جلسه ای روان درمانی روان پویشی را پیشنهاد می کند که مورد پذیرش مالکوم قرار می گیرد.
منبع: مرکز ملی پیشگیری از ایدز