نوجوانان افسرده مبتلا به HIV ممکن است در حالت بحـران زده در برابر تـیم پزشـکی حاضـر شـوند. همینطور ممکن است با شکایات جسمی و مشکلات رفتاری حضور پیدا کنند (مثلا رفتارهای جنسی پرخطـر، سوء مصرف مواد، یا ضعف پایبندی به مراقبت پزشکی). افسردگی در کودکان کم سالتر ممکن است با خلـق تحریک پذیر، تمرکز ضعیف، رفتار آشفته و مردودی در مدرسه تظاهر کند.

ارزیابی کودك یا نوجوان با سرولوژی مثبت HIV افسرده شامل چه مواردی است؟

افسردگی با استفاده از معیارهای استاندارد IV-DSM تشخیص داده میشود. وقتی یک کودك یا نوجوان مبتلا به HIV برای افسردگی ارزیابی میشود، پزشک بایستی موارد زیر را در نظر بگیرد:

فرسودگی یا بی اشتهایی را در تشخیص افسردگی به حساب بیاورد هر چند اینها ممکن است ناشی از HIV باشند.

دلایل ارگانیک و بالقوه درمان شدنی افسردگی را ازریابی کند، که به ویژه با نقص ایمنـی کـودك مرتبط است:

• عفونت

• ناهنجاری متابولیکی یا الکترولیتی

• مسمومیت عصبی-روانی ناشی از دارو یا مصرف مواد

• عفونت مغزي، بدخیمی

• HACM

اطلاعات پزشکی مهم مرتبط باHIV را پیدا کنید:

• شمارش سلول CD4

• بار ویروسی

• سابقه ی نشانه ها و بیماريهای مرتبط با HIV

• سابقه ی بستری شدن ها

• کیفیت رابطه با تیم پزشکی

• رژیم ضدرتروویروسی شامل عوارض جانبی (به ویژه عـوارض جـانبی عصـب شـناختی و روانپزشکی)، تحمل رژیم دارویی، پایبندی به رژیم دارویی.

• داروهای دیگر شامل داروهای گیاهی، و داروهای بدون نسخه، درمان های جایگزین بـرای HIV

• سوء مصرف مواد

درباره افکار و رفتارهای خودکشی پرسش کنید.

درد را ارزیابی کنید. درد اغلب مشکل مشترك و کمتر تشخیص داده شـده AIDS/HIV اسـت، و دردهای مزمن افراد را آماده ابتلا به افسردگی میکنـد. درد بـه صـورت منفـی برکیفیـت زنـدگی والگوی خواب تاثیر میگذارد. در کودکان و نوجوانان که به علت درد گوشه گیر مـی شـوند ممکـن است تشخیص اشتباه افسردگی داده شود. در این موارد، مداخلات خوب دارویی همراه بـا مسـکن کافی اغلب افسردگی را از بین میبرد.

وقتی که درباره سابقه اجتماعی پرسش مـی شـود، پزشـکان بایـد شـرایطی را کـه بسـیاري از کودکـان و نوجوانان مبتلا به HIV با آن روبرو هستند در نظر بگیرند. براي مثـال؛ در برخـی مـوارد، یکـی از والـدین یـا اعضای دیگر خانواده آنها به شدت بیمار باشد و نگرانی هایی درباره آینده و سرپرستی خود داشته باشند. برخی ممکن است مراقبین جایگزین داشته باشند، یا به فرزندخواندگی پذیرفته شوند، یا زیر نظر موسسه های حمایت از کودکان باشند. 

همچنین پزشکان بایستی درباره ی سابقه سوء استفاده جنسی، احساسی، یا فیزیکی تحقیق کنند. آنها باید درباره ی سابقه افشای رازکودك گفتگو کنند (یعنی چه کسانی درباره عفونـت HIV بیمـار اطـلاع دارنـد، چـه کسی این راز را افشا کرده است). آنها همچنین باید تعیین کنند که آیا کودك نگرانی های جنسی که سلامت فکری او را تحت تاثیر قرار میدهد دارد. 

منبع : مرکز ملی پیشگیری از ایدز